മുല്ലപ്പൂവിന്റെ സ്വപ്നം

ഞാന്‍ സന്തോഷവാനാണ്.
ഇന്നാണെന്റെ ദിവസം.
ചുറ്റും പുതുനാമ്പുകള്‍ ജീവന്‍ തുടിച്ചുയരുമ്പോള്‍
ആ പുതുമയും ഉന്മേഷവും ഊര്‍ജ്ജവും എന്നിലേക്കും.

ഇന്നു ഞാന്‍ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്യും.
എങ്കിലും അറിയാം,
ഒരു ദിനം മാത്രം മിന്നിമറയുന്ന പുഞ്ചിരിയാണു ഞാനെന്ന്.

വാടിയും നിറം മങ്ങിയും അല്‍പനേരം നിന്ന്
പിന്നെയെപ്പോഴോ ഒരു കുഞ്ഞുകാറ്റില്‍പ്പെട്ട്
ഞെട്ടില്‍ നിന്നടര്‍ന്നു ഞാന്‍ വീഴുമെന്നും.

എങ്കിലും ആരെല്ലാമോ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും
ഒരു നുള്ളു സുഗന്ധമായി, ഒരിറ്റു നിലാവായി
ഞാനിവിടെ ഒരു നാള്‍ നിന്നിരുന്നെന്ന്...
അതോ ഞാന്‍ ഒരു കുഞ്ഞുമുല്ലപ്പൂ‍വായതു കൊണ്ട്
ആരും ഓര്‍ക്കില്ലേ?

ഹായ്... ചാമ്പങ്ങ!

അടുത്തയിടെ നാട്ടില്‍ പോയപ്പോള്‍ ലഭിച്ച ചിത്രങ്ങള്‍...

ഒരു കുല


ഒത്തിരി കുല


ആരും വെള്ളമിറക്കണ്ട, കാരണം ഇവയ്ക്കൂള്ളിലൊക്കെ ‘പുഴു’ ഉണ്ടായിരുന്നു!! :-(

ഓര്‍മ്മകള്‍ മേയുന്ന തിരുമുറ്റം

തൊടിയിലെ കിണര്‍വെള്ളം കോരിക്കുടിച്ചും
കുയിലിന്റെ പാട്ടിന് എതിര്‍പാട്ടു പാടിയും
സുഖമെഴും കയ്പും പുളിപ്പും മധുരവും നുകര്‍ന്നും...

[സെന്റ്. ജോസഫ്‌സ് യു.പി. സ്കൂള്‍, കൊച്ചുതോവാള, കട്ടപ്പന]